|
الهه ی الهام
انجمن ادبی
نام کتاب: بیگانه نویسنده: آلبر کامو مترجم: خشایار دیهیمی ناشر: نشر ماهی .تهران1390 قطع جیبی و تعداد 128 صفحه
دو صفحه پایانی کتاب با عنوان پس گفتار، یادداشتی است از آلبرکامو که به تاریخ هشتم زانویه 1955 به متن کتاب افزوده است با این مضمون:«... مدت ها پیش، بیگانه را در یک جمله خلاصه کردم که می دانم بسیار پارادوکسی بود.در جامعه ما، هر کسی که در مراسم تدفین مادرش گریه نکند، می تواند محکوم به مرگ شود. منظور من ساده بود. منظورم این بود که قهرمان این کتاب برای این محکوم به مرگ می شود که حاضر نیست در بازی شرکت کند. به این معنا او با جامعه ای که در آن زندگی می کند، بیگانه است. در حاشیه اش پرسه می زند، در حاشیه ی زندگی است، تنها پر از تمنای لذّت. به همین دلیل، عده ای از خواننده ها وسوسه شدند او را مطرود ببینند و به حساب آورند. « موسو» حاضر نیست دروغ بگوید. دروغ گفتن این نیست که حرفی بزنیم که راست نیست. دروغ گفتن در ضمن و علی الخصوص گفتن چیزی بیش از آن است و حقیقت دارد و در مورد قلب آدمی، به زبان اوردن چیزی بیش از آنی است که واقعاً احساس می کند.» در درس تاریخ ادبیات دبیرستان سال ها و بارها اسم آلبر کامو و کتابهای مشهورش، طاعون و بیگانه را دیده بودم و چند روز پیش مسعوده جمشیدی عزیز لطف کرد و بیگانه اش را که هدیه ای بود از دوستی، به مناسبت تولدّش، در اختیارم گذاشت تا یک کتاب خوب دیگر خوانده باشم. داستان مردی که فقط خودش است و حاضر نیست ریا کند و دروغ بگوید و قاعده ی بازی فریبکارانه ی اجتماعات بشری را نمی پذیرد. طوری که در مراسم تشییع و تدفین مادرش هم نمی تواند ریاکارانه گریه کند و همین « سختدلی» او بهانه ای می شود که هیأت منصفه او را قاتل قتلی بدانند که به دست او رخ داده است و او حاضر نیست این اتفاق را کتمان کند... « بیگانه» خواندنیست!
نظرات شما عزیزان:
موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
